Uit het juryrapport: De jury roemt de veelzijdigheid van Pieter – ‘queer, antiracistisch en performancekunstenaar’ – maar één ding springt er echt uit: haar activisme. Voorzitter Dolly Bellefleur benadrukt bovendien de lol die Pieter meebrengt in haar werk. “Zoals bij haar queer dancehall-feest Pon Di Pride.”
Queer, antiracistisch en performancekunstenaar. Naomie is het allemaal. Maar misschien is ze wel het meest een activist. Waarbij ze de lol in het activisme binnen de zwarte LHBTIQ+ -gemeenschap belangrijk vindt. Zoals bij haar queer dancehall-feest Pon Di Pride. Naomi organiseerde verschillende demonstraties en is mede-oprichter van ‘Black Queer & Trans Resistance NL’.
Uit de voordracht: “Naomie Pieter heeft met haar initiatief Pon di pride een safe space gecreëerd voor zwarte mensen van kleur. Een plek LGBTQAI+ hand en hand met elkaar de verbinding maken en zich vrij voelen. Een plek waar je met elkaar in gesprek kan gaan over veiligheid en expressie. Een plek waar je jezelf kan zijn. Haar jarenlange inzet voor niet alleen de LHBTIQ+ gemeenschap maar ook de zwarte en gekleurde gemeenschap is bewonderingswaardig te noemen. Voor mijn generatie en de jongere generatie is haar durf, energie, medeleven en passie een inspiratie en motivatie om door en mee te blijven strijden tegen onrechtvaardigheid tegen de mensheid.”